W kwiaciarniach coraz częściej można spotkać kwitnące zimą azalie, nadające się do uprawy doniczkowej w mieszkaniu. Są to najczęściej mieszańce azalii indyjskiej (Rhododendron simsii), rzadziej azalii japońskiej (R. japonicum). Aby ich wspaniałe kwiaty długo nas cieszyły, trzeba zapewnić im odpowiednie warunki uprawy, co wcale nie jest takie łatwe. Azalie są nam znane głównie jako rośliny ogrodowe, kwitnące wiosną. Piękne kwiaty azalii doniczkowych, choć kwitnienie u nich trwa zazwyczaj zaledwie 1-2 miesięcy, można podziwiać o niemal każdej porze roku. Jest to możliwe dzięki zabiegom hodowców, powodującym kwitnienie w wybranym momencie (tzw. kwitnienie sterowane). Najlepiej jednak kupować rośliny kwitnące zimą, gdyż ten właśnie okres jest naturalnym terminem ich kwitnienia i łatwiej ustalić dalszy sposób ich uprawy. Dostępne są zarówno okazy rosnące w formie niewielkich krzewów jak i szczepione na pniu, przypominające miniaturowe, obsypane kwiatami drzewka. Kwiaty najczęściej są różowe, czerwone lub białe. Ostatnio coraz częściej azalie doniczkowe są polecane jako wytworna ozdoba na czas Świąt Bożego Narodzenia. Czy będą w przyszłości stanowiły konkurencję dla popularnej gwiazdy betlejemskiej? Jedno jest pewne, podobnie jak gwiazda betlejemska, doniczkowe azalie też wymagają sporo troski i ich uprawa oraz doprowadzenie do kwitnienia następnej zimy nie zawsze się udaje. Na co zwrócić uwagę przy zakupie azalii doniczkowej? Podczas zakupu azalii doniczkowej zwróćmy uwagę aby krzew był gęsty, dobrze rozkrzewiony, a jego liście błyszczące, w pełni zielone, bez żadnych plam czy oznak żółknięcia. Starajmy się wybrać roślinę, która ma jak najwięcej pąków kwiatowych, a jak najmniej już rozkwitniętych kwiatów. Taki egzemplarz znajduje się dopiero w początkowym stadium kwitnienia i jest szansa, że pięknym kwitnieniem będzie nas cieszyć nawet jeszcze przez dwa miesiące. Wszystkie pąki powinny być świeże, niezwiędnięte (więdnące i opadające pąki świadczę, że roślina była źle traktowana i może niebawem zacząć więdnąć). Zwróćmy też uwagę czy ziemia w doniczce nie jest przesuszona. Jeżeli roślina zbyt długo nie była podlewana, niebawem zacznie tracić pąki kwiatowe. Ze względu na brak mrozoodporności tych roślin, nie kupujmy ich w dni wietrzne i mroźne, a na czas transportu z kwiaciarni do naszego mieszkania, zadbajmy aby były odpowiednio zapakowane, najlepiej szczelnie owinięte papierem i włożone do foliowej torby. Po przyniesieniu rośliny do mieszkania od razu jej nie rozpakowujmy i pozwólmy jej powoli się zaaklimatyzować. Jeżeli w kwiaciarni było chłodno, dobrze jest początkowo roślinę ustawić w miejscu jak najchłodniejszym aby powoli się przyzwyczajała do domowej temperatury. Pielęgnacja azalii w domu W mieszkaniu azalia wymaga miejsca jak najjaśniejszego oraz w miarę chłodnego. Temperatura uprawy powinna wynosić od 15 do 18°C. Konieczna jest też duża wilgotność powietrza, w związku z czym roślinę należy ustawić jak najdalej od kaloryferów. Gdy jest zbyt sucho azalie szybko tracą pąki. Dobre będzie miejsce pod oknem wschodnim lub południowym (azalie lubią półcień ale zimą w mieszkaniu nie musimy się obawiać że przy południowym oknie będzie za dużo słońca). Azalie doniczkowe są bardzo wrażliwe zarówno na przesuszenie jak i przelanie. Podlewamy je umiarkowanie, często sprawdzając wilgotność gleby. Kolejne podlewanie jest konieczne gdy wierzchnia warstwa gleby przeschnie na głębokość ok. 2 cm. Jeśli zdarzy się, że w wyniku przesuszenia roślina zacznie tracić pąki kwiatowe i liście, należy doniczkę na około godzinę zanurzyć w misce lub wiaderku z wodą, aby ziemia dobrze nasiąkła wilgocią. Nadmiar wody odlewamy. Następnie należy zadbać aby nie doszło do kolejnego przesuszenia, gdyż roślina prawdopodobnie już sobie nie poradzi. Co do wilgotności powietrza, to można sobie radzić na dwa sposoby. Najlepiej roślinę ustawić na szerokiej podstawce lub tacce z cienką warstwą keramzytu, nasączonego wodą. Odparowująca woda zapewni odpowiednią wilgotność powietrza. Azalie można też zraszać, uważając jednak aby zraszać tylko liście, omijając pąki kwiatowe. Najlepiej zatem zraszać od dołu, po spodniej stronie liści. Zabiegi zwiększające wilgotność powietrza są konieczne zawsze, gdy roślina przebywa w zbyt wysokiej temp., sięgającej do 20°C. W wyniku nadmiernego zraszania lub podlewania na liściach może pojawić się opadzina lub plamistość, mogą one brunatnieć, a pąki może atakować szara pleśń. W takiej sytuacji konieczne będzie wsparcie się preparatem grzybobójczym, dopuszczonym do stosowania w uprawie roślin doniczkowych. Aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia chorób grzybowych, warto usuwać przekwitłe kwiatostany (wyłamuje je się palcami). Ważne jest także odpowiednie nawożenie. Azalie wymagają gleb kwaśnych, dlatego nie każdy nawóz dla roślin kwitnących będzie dla nich dobry. Powinien być to nawóz o właściwościach zakwaszających, najlepiej specjalny do różaneczników i azalii w formie płynnej. Pamiętajmy aby najpierw podlać roślinę, a dopiero potem podać nawóz. Podając nawóz do suchej ziemi łatwo zniszczyć roślinę. Warto jeszcze wspomnieć, że azalie doniczkowe nie lubią przeciągów. Nie należy roślin ustawiać przy oknie, które otwiera się w celu wietrzenia. Jeżeli już okno otwieramy, to roślinę trzeba na ten czas przestawić w bezpieczne miejsce. Ustawiając ją powtórnie na swoim stanowisku pamiętajmy jednak, że trzeba ją umieścić idealnie tak samo jak stała poprzednio – nie wolno jej przekręcać w stosunku do promieni słonecznych, gdyż wówczas może przedwcześnie zrzucić kwiaty. Azalia doniczkowa po przekwitnięciu Gdy roślina przekwitnie warto ją przyciąć (przycinamy gałązki wyrastające na boki, psujące kształt krzaczka), przesadzić do większej doniczki, wypełnionej świeżą ziemią o kwaśnym odczynie i przenieść do chłodniejszego pomieszczenia. Wiosną, gdy minie ryzyko wystąpienia przymrozków, można ją wystawić do ogrodu (donicę najlepiej zadołować w ziemi). Pamiętajmy jednak, że wymaga miejsca lekko zacienionego i niezbyt nagrzewającego się. Cały czas dbamy o utrzymanie odpowiedniej wilgotności gleby i nawozimy. Wystawienie azalii na zewnątrz na okres lata sprzyja ponownemu kwitnieniu kolejnej zimy. Azalie doniczkowe nie są jednak mrozoodporne i nie mogą spędzić zimy w ogrodzie. Do pomieszczeń azalie doniczkowe powinny powędrować ponownie od września. Do czasu aż pojawią się pąki kwiatowe, powinny przebywać w miejscu chłodnym, o temp. 8-12°C, czyli na ganku lub werandzie, a mieszkańcy bloków mogą wykorzystać klatki schodowe. Gdy rośliny rozpoczną kwitnienie można je już wstawić do ciepłego mieszkania. Przeczytaj również na stronie poradnika ogrodniczego: Azalia w doniczce (porady Pani Lucyny Grabowskiej z miesięcznika “Twój Ogrodnik”) Fot. Eugenia Struk –

Proszę o radę ,kiedy można ostatni raz przyciąć róże.W ubiegłych latach zrobiłam to zbyt późno i przed zimą wypuściły nowe pędy,które jednak zmarzły.Róże zawsze po przekwitnięciu ścinam dość nisko,toteż od czerwca cały czas wypuszczają nowe gałązki i kwitną do mrozów,ale w tym roku nie

Na innych forach storczykowych czytałam wiele sprzecznych opinii na temat tego czy po przekwitnięciu należy obcinać pęd kwiatowy. Że po wyschnięciu można go obc

No właśnie. Czas wiosennych feeri barw roślin cebulkowych tj. hiacynty, szafirki, tulipany, żonkile, narcyze itp. powoli dobiega końca. Jak dbać o te rośliny po przekwitnięciu? Przede wszystkim roślinę tą trzeba pozbawić kwiatu tzw. odgławianie. Jeśli tego nie zrobimy całą swą energię włoży w wytwarzanie nasion a wtedy właśnie w cebulach gromadzone są substancje zapasowe, które zostaną wykorzystane przez rośliny w następnym roku by kwitnąć. Wytwarzanie nasion ogranicza ich gromadzenie w cebulach. Liście roślin cebulkowych należy pozostawić póki nie zaczną żółknąć. Kiedy będą już suche (przełom czerwca i lipca) przejdą w twz. stan spoczynku, wykopujemy cebulkę. Należy ją delikatnie oczyścić i pozostawić do przeschnięcia na około 2- 3 tygodnie. Po tym czasie cebulki należy oczyścić z resztek liści, ziemi i korzeni (wyjątek narcyz, którego nie pozbawiamy korzeni!). Tak przygotowaną cebulę układamy na gazetę lub do kartonu i odstawiamy w chłodne, zacienione i przewiewne miejsce, np. do piwnicy, spiżarni bądź komórki. Większość cebulek przechowuje się bez przykrycia. Wyjątek stanowią cebule przebiśniegów i szachownicy - należy je przykryć piaskiem lub suchymi trocinami. Cebulki rzecz jasna można na zimę zostawić w ogrodzie ale narażone są one na gnicie (tereny nadmiernie nawodnione o wysokiej temperaturze gleby), podgryzanie przez wszelkiego rodzaju gryzonie i słabiej kwitną następnej wiosny. Wykopywanie pozwala na usunięcie chorych cebul oraz oddzielenie cebulek przybyszowych. Poniżej zamieszczam tabelę znalezioną w internecie (źródło pod spodem) obrazującą kiedy należy cebulkę danego gatunku wykopać a kiedy posadzić.

Ostróżka Ostróżka ogrodowa to piękna bylina. Jej ozdobą, od wiosny do późnej jesieni, są duże, dłoniaste i mocno powycinane na brzegach zielone liście, tworzące gęstą rozetę oraz efektowne, strzeliste i okazałe kwiatostany. Różnobarwne kwiaty doskonale komponują się z wieloma innymi roślinami i wspaniale zdobią letnie rabaty w stylu romantycznym, wiejskim, angielskim czy rustykalnym. Ostróżki można spotkać w wielu atrakcyjnych odmianach, różniących się między sobą pokrojem, wysokością oraz budową i barwą kwiatów. W zależności od odmiany, kwiaty mogą mieć różną barwę od fioletowej, niebieskiej, białej, różowej, czerwonej aż po nawet dwukolorową. Mogą być pojedyncze lub pełne. Każdy kwiat posiada charakterystyczną ostrogę, utworzoną z górnej działki kielicha. Kwiaty na ostróżkach pojawiają się w czerwcu i lipcu. Po pierwszym kwitnieniu należy zasilić je kompostem i przyciąć ich przekwitłe kwiatostany na wysokości około 10 cm ponad ziemią. Wysokie odmiany ostróżki mogą osiągać od 1,6 do 2m wysokości. Należy dla nich przeznaczyć odpowiednio dużo miejsca i sadzić je z tyłu rabaty lub na tle ogrodzenia lub ściany budynku. Wysokie odmiany, mogą się łamać dlatego potrzebują podparcia lub podwiązania. Odmiany niższe, osiągają od 0,6 do 1,2 m wysokości. Można sadzić je w grupach lub wykorzystywać do tworzenia kompozycji rabatowych z innymi roślinami. Nadają się też do uprawy w pojemnikach, a także na kwiaty cięte. Wśród ostróżek wyróżnić można okazałe wieloletnie ostróżki mieszańcowe oraz jednoroczne ostróżki wielokwiatowe. Ostróżki jednoroczne mają kwiatostan luźniejszy i bardziej rozpierzchły w porównaniu z ostróżkami mieszańcowymi. Ich kwiaty są nieduże, pojedyncze i zwykle niebieskie, rzadziej białe a liście są drobniejsze i mocniej powcinane niż u ostróżki wieloletniej. Ostróżki to byliny, które preferują zaciszne, słoneczne, ciepłe stanowiska oraz żyzne, próchnicze, stale lekko wilgotne gleby z dodatkiem wapnia Ostróżki dobrze radzą sobie w naszym klimacie i są odporne na niskie temperatury. Przed pierwszą zimą, młode sadzonki warto jednak okryć. Niestety na liściach ostróżek chętnie żerują ślimaki. Ostróżki w dobrych warunkach ładnie się rozrastają i mogą pozostać na jednym stanowisku przez kilka lat. W późniejszych latach powinny zostać jednak odmłodzone. Nowe egzemplarze można uzyskać przez wiosenny podział kępy lub przez wysiew nasion. Ze względu na dużą różnorodność, odmiany ostróżki ogrodowej podzielono na trzy grupy: -Belladonna– grupa niezbyt wysokich odmian ostróżki ogrodowej (80-140 cm), o rozgałęzionych kwiatostanach; -Elatum– grupa odmian ostróżki ogrodowej stosunkowo długowiecznych, o wysokich (140-200 cm), strzelistych, niezbyt silnie rozgałęzionych pędach; -Pacific– grupa wysokich odmian ostróżki ogrodowej (100-180 cm), o bardzo dekoracyjnych, gęstych kwiatostanach i dużych, pełnych lub półpełnych kwiatach o stosunkowo krótkiej trwałości. Ostróżki mogą mieć wiele zastosowań. Doskonale nadają się miedzy innymi do tworzenia różnorodnych kompozycji rabatowych. Pięknie wyglądają w zestawieniu z makami, floksami, krwawnikami, liliowcami, naparstnicami, rudbekiami, jeżówkami, czy łubinami. Atrakcyjnie prezentują się też w towarzystwie delikatnych traw ozdobnych i róż. Wspaniale prezentują się także w jednogatunkowych, dużych grupach, na tle trawnika, ściany domu lub ogrodzenia. Można z nich tworzyć szpalery a ich sztywne kwiaty nadają się do cięcia, długo zachowując w wazonie świeżość. Niskie odmiany ostróżek można dodatkowo uprawiać w donicach na tarasach lub balkonach. Trzeba jednak pamiętać, że choć kwiaty ostróżek są okazałe i efektowne bardzo szybko przekwitają, dlatego należy sadzić je wśród roślin, które zakryją swoimi kwiatami bądź liśćmi puste przestrzenie pozostałe po ich przekwitnięciu.

08-09-2020 15:09Przycinanie róż to najważniejszy zabieg pielęgnacyjny róż. Aby rośliny były zdrowe i stale piękne kwitły trzeba odpowiednio je przycinać. Podpowiadamy jak i kiedy to najlepiej Robert Przybysz/ShutterstockRóże to najczęściej wybierane krzewy do ogrodu – pięknie się prezentują, ale też nie są skomplikowane w pielęgnacji. Wybór odmian jest niezwykle przycinanie róż jest ważne?Dzięki odpowiedniemu przycięciu róż możesz stworzyć pożądaną, zdrową strukturę krzewu. Dodatkowo, zabieg ten pobudza krzew do kwitnienia i intensywniejszego wzrostu. Zmniejszając gęstość krzewu i jego długość dopuszczasz do rośliny więcej światła i powietrza, co pozwala ochronić ją przed pojawieniem się chorób grzybowych. Wybierając dzień na cięcie róż warto wybrać dzień słoneczny i suchy, dzięki czemu ryzyko porażenia krzewu chorobami grzybowymi będzie róż na zimęWiele osób uważa, że najlepszym okresem na przycinanie róż jest okres jesienny, tuż przed zimą. Musimy sprostować ten fakt. Nie jest to termin prawidłowy, gdyż wysokie ryzyko mrozu sprawia, że roślina może zostać uszkodzona. Krzew z niezaleczonymi ranami jest podatniejszy na wszelkie uszkodzenia. Pamiętajmy, że ich zaleczenie trwa najczęściej około 4 tygodni, choć może trwać i krócej i dłużej. Jeśli zima i przymrozki przyjdą niespodziewanie, może okazać się, że Twoje skrupulatne dbanie o róże będzie na wielkokwiatowe. Pielęgnacja przez cały rok Przycinanie róż na wiosnęZaleca się, więc aby cięcie róż wykonać wiosną – najlepiej w kwietniu, gdy ryzyko silnych przymrozków jest już niewielkie. Cięcia róż w okresie wiosennym mają na celu utrzymać roślinę w dobrej kondycji. Podczas takiego cięcia należy usunąć pędy przemarznięte, najstarsze i bardzo cienkie. Warto również usunąć pędy krzyżujące się z innymi a także te, które mają ślady uszkodzeń bądź chorób. Zaleca się również usunięcie odrostów wyrastających z podkładek. Pamiętaj, że głównym zadaniem cięcia krzewów jest niesienie im pomocy a nie róż latemJeśli macie w swoim ogrodzie róże kwitnące raz w sezonie, ich cięcie warto wykonać latem, tuż po tym jak zrzucą kwiaty. Obcięcie róży, która nie powtarza kwitnienia w okresie wiosennym sprawi, że jej kwiaty nie będą tak w ogrodzie. Najdłużej kwitnące odmiany róż Przycinanie róży pielęgnacyjneW ciągu całego roku można wykonywać również cięcia pielęgnacyjne – warto je wykonywać regularnie, gdyż też mają ogromny wpływ na stan krzewu. W ramach cięć pielęgnacyjnych koniecznie należy usunąć przekwitnięte pąki a także wszelkie gałązki z śladami prawidłowo wykonać cięcie róż?Do wykonania cięć wybierz narzędzia ostre, które podczas cięcia wykonają proste, równe i gładkie cięcie. Tępe narzędzia jedynie zmiażdżą fragment pędu, uszkadzając cały krzew. Do róż możesz wykorzystać niewielki, ręczny sekator. Warto jednak zaopatrzyć się w model wykonany z dobrej, jakości materiałów, gdyż będziesz mógł wykorzystać go jeszcze przez wiele cięcia musisz również pamiętać o wykonaniu cięcia w odpowiednim miejscu. Odpowiednie miejsce uzależnione jest od rodzaju róży, ale najczęściej związane jest z położeniem określonego pąka. Najczęściej, cięcie powinno wykonać się na wysokości ok. 0,5 cm nad oczkiem skierowanym na zewnątrz pędu i krzewu. Podczas cięcia musisz również zadbać o to, by rana była możliwie jak najmniejsza – najlepiej ciąć prosto bądź pod niewielkim kątem. Pod żadnym pozorem nie wykonuj cięć próbnych, gdyż mogą one zaszkodzić jedynie roślinie. Po wykonaniu cięć, wszystkie rany powinny zostać zasklepione maścią ogrodniczą, co pozwoli szybciej odzyskać im kondycję. Warto również zadbać o odpowiednie nawożenie i podlewanie krzewów, gdyż azot i woda pozwolą wykształcić roślinie szybko nowe pędy a w konsekwencji pąki koniec proponujemy, by wszystkie obcięte gałązki z krzewów różanych rozdrobnić i wykorzystać je, jako dodatek do kompostu. Zyskasz nie tylko organiczny nawóz, ale też sprawisz, że szybciej się rozłączą i zaoszczędzisz miejsce w pojemniku.

jak przyciąć róże po przekwitnięciu