lecz bogatsi o wspaniałe dary. O dar śmiechu,dar myśli i słowa, o dar życia słonecznych promieni. Rozpoczniemy swe życie od nowa w świecie baśni na planecie Ziemi. Na planecie o nazwie Fantazja wszystkie dzieci do siebie się śmieją. Na zabawę,na szczęście i radość każdy dzień jest barwiony nadzieją. Tam dzieciństwo ma kolor
Wszechświat to temat fascynujący nie tylko dorosłych. Także dzieci słuchają z otwartą buzią historii o ufoludkach, interesujących faktów o planetach, gwiazdach i czarnych dziurach. W tym artykule przedstawimy więc najciekawsze książki o kosmosie dla dzieci. Jeśli szukasz czegoś dla swojej pociechy, na pewno znajdziesz tu coś odpowiedniego. Opiszemy tu zarówno książeczki o kosmosie dla dzieci, jak i książki o kosmosie dla młodzieży. Nie zabraknie lektur popularnonaukowych, a także fascynujących powieści i bajek. Marcelinka rusza w kosmos. Bajka trochę naukowa Jeśli chcesz zainteresować swoją pociechę nauką, poproś o pomoc Marcelinkę. Główna bohaterka książki “Marcelinka rusza w kosmos. Bajka trochę naukowa” to mała dziewczynka, która pewnego dnia spotyka Duszka. Ten zabiera ją w podróż po Wszechświecie. Lektura ta to pięknie ilustrowana książka dla najmłodszych, która w prosty sposób objaśnia zjawiska zachodzące na ziemi i w kosmosie. W ten sposób dzieci, słuchając o przygodach sympatycznej Marcelinki, poznają prawa fizyki, elementy biologii i geologii. Nie brakuje też głębokich myśli na temat sensu życia. Nie tylko najmłodsi skorzystają na tej pozycji. Wydawnictwo Dwie Siostry jak zwykle trzyma poziom. Tym razem zaprasza dzieci do muzeum kosmosu. “Planetarium” to pięknie ilustrowany album stworzony przez Chrisa Wormella i Ramana Prinja. W środku znajdziemy mnóstwo ciekawostek o Wszechświecie, opisy planet, konstelacji, meteorów i czarnych dziur. Poznamy historię tego, jak to wszystko się zaczęło, jak powstała ziemia i to, co ją otacza. Wydawać by się mogło, że jest to książka dla najmłodszych. Zapewniamy jednak, że każdy, dosłownie każdy, kto lubi książki, z chęcią ją przeczyta i przejrzy. Polecamy więc na prezent dla miłośników czytelnictwa. Przewodnik po wszechświecie Jak wiadomo, z pomocą swojej córki Lucy, Stephen Hawking pisał już dla dorosłych i dla dzieci. Teraz czas na młodzież. “Przewodnik po wszechświecie” to kompendium wiedzy o… wszystkim. Mnóstwo tu ciekawostek i danych na temat człowieka, genetyki, Ziemi czy kosmosu. Wszystko okraszone pięknymi ilustracjami pomagającymi wyobrazić sobie opisane zjawiska. Książka treścią dostosowana jest do młodszego czytelnika. Nie chodzi jednak o dzieci. Hawking postarał się, żeby podręcznik był zrozumiały dla nastolatków, nic jednak nie jest tu dziecinnie proste. Trzeba się trochę wysilić i niektóre rzeczy przemyśleć. Idealna pozycja dla zafascynowanych fizyką czy biologią młodych. Ale Kosmos! Wszystko o planetach, gwiazdach i rakietach “Ale Kosmos! Wszystko o planetach, gwiazdach i rakietach” to obowiązkowa pozycja dla każdego małego astronoma. Ogrom informacji o galaktykach, planetach i gwiazdach został podany tutaj z dużą dawką humoru. A to, wiadomo przecież, bardzo umila przyswajanie wiedzy. Poza ciekawostkami sporo tu pięknych rycin i ilustracji. Do tego tekst napisany jest prostym językiem. Autor postarał się znaleźć pytania, które często nurtują małych czytelników, i na nie odpowiedzieć. Nie brakuje także informacji o wyprawach w kosmos, rakietach, satelitach i sondach. “Niesamowity Wszechświat” zachwyca już po spojrzeniu na samą okładkę. To tu zaczynają się piękne ilustracje, które towarzyszyć nam będą przez całą lekturę. A jeśli chodzi o treść, to dosłownie kosmos! Książka ta to może jedna z wielu pozycji o kosmosie dla dzieci. Jest za to jedną z niewielu, która zawiera dużo praktycznych ciekawostek. Uczy nas, jak patrzeć w niebo i zauważać konkretne rzeczy. Bardzo przydatna lektura, jeśli wybieramy się na wakacje pod namiot. Dzieci dowiedzą się, co mogą zobaczyć, jeśli spojrzą w górę na rozgwieżdżone niebo. Książka piękna i przydatna. Profesor Astrokot odkrywa kosmos Nie ma to jak przeistoczyć naukę w zabawę. A w książce “Profesor Astrokot odkrywa kosmos” tak właśnie się dzieje, bo jak inaczej nazwać podróż z kocim przewodnikiem? Profesor Astrokot to istny geniusz nauk wszelakich, a szczególnie fizyki i astronomii. Razem z nim nie zaznamy nudy. Dowiemy się natomiast, gdzie we wszechświecie znaleźć można diamenty albo czy istnieje życie pozaziemskie. Mimo że książka przeznaczona jest dla młodszych dzieci, znajdziemy w niej sporo informacji, które na pierwszy rzut oka nie wydają się łatwe. Profesor Astrokot potrafi jednak wszystko świetnie wytłumaczyć. Co widzimy w gwiazdach? Ilustrowany przewodnik po nocnym niebie “Co widzimy w gwiazdach? Ilustrowany przewodnik po nocnym niebie” to istne dzieło sztuki. Piękna okładka, piękne ilustracje. Ale to nie wszystko. Jak już zapewne się domyślasz po tytule, znajdziemy tu wskazówki, jak czytać nocne niebo. Z pomocą tej pozycji sami odnajdziemy na niebie różne ciekawe gwiazdozbiory, może nawet konkretne gwiazdy, Drogę Mleczną czy Wenus. To nadal nie wszystko. Jak już znudzi nam się patrzenie w niebo, poczytać możemy o mitach i legendach, które ludzie stworzyli o konkretnych gwiazdozbiorach. Dowiemy się też, jakie wyobrażenia mieli ludzie o powstaniu świata. Sporo ciekawostek, których w innych książkach o kosmosie nie znajdziemy. Teraz zostawmy na chwilę podręczniki i teorie naukowe. “O Wojtku z planety Uran” to też książka o kosmosie, ale zupełnie inna niż reszta. To opowieść o małym chłopcu, który zaprzyjaźnia się z przybyłym na Ziemię kosmitą. Wydawałoby się, że to historia dla małych dzieci, ale uwierz nam, wszyscy będą się świetnie bawić. Książka ta to nie tylko opowieść o UFO i kosmosie. To także historia o tolerancji, zawieraniu przyjaźni, umiejętności porozumiewania się pomimo barier kulturowych i językowych. Nauczymy się tutaj tego, co w życiu ważne, od kosmity i małego chłopca. “Do zobaczenia w kosmosie” to coś dla starszych dzieci i nastolatków. W książce poznajemy historię Alexa, chłopca zafascynowanego astronomią i fizyką. Mimo że życie go nie rozpieszcza, Alex nie rezygnuje ze swoich pasji i genialnych pomysłów. Postanawia stworzyć swój dziennik i wysłać go w kosmos z nadzieją, że odnajdą go obce cywilizacje. Oryginalne, prawda? Cała książka ma formę dziennika, którego pojedyncze części to nagrania z iPoda Alexa. Są to jego doświadczenia z życia na Ziemi. Nie brakuje tam opisów codzienności, poszukiwania przyjaciół i informacji o ojcu. Wzruszająca, pouczająca powieść dla miłośników kosmosu. George i tajny klucz do wszechświata Lucy i Stephen Hawking prezentują tym razem książkę dla najmłodszych. “George i tajny klucz do wszechświata” to nie podręcznik, a powieść z wieloma szalonymi i zabawnymi historiami. Trójka przyjaciół, George, Annie i Eric wyruszają w podróż po Wszechświecie. Istnieje wszak niebezpieczeństwo, że cały kosmos może dostać się w niepowołane ręce. Książka ta to fascynująca opowieść, którą każde dziecko wysłucha z otwartą buzią. Dodatkowo pełno tu ciekawostek i wyjaśnień, jak działa Wszechświat i różne prawa fizyki. Polecamy najmłodszym i trochę starszym, na pewno się nie zanudzą. To już koniec naszej listy, w której przedstawiliśmy najciekawsze książki o kosmosie dla dzieci. Mamy nadzieję, że udało ci się znaleźć coś odpowiedniego. Kosmos to fascynujący temat, zarówno dla małych, jak i dużych czytelników. Warto już od dziecka poznawać otaczające nas ciała niebieskie i zgłębiać wiedzę o tym, co na bieżąco jest odkrywane.
Piękne, mądre, dobre i odważne pismo dla wszystkich dziewczynek i reszty świata! To w pełni autorski dwumiesięcznik non-fiction. Założyła go fundacja, żeby tworzyć wysokiej jakości dziennikarstwo dla dzieci. Bez kompromisów i bez reklam. Nad pismem czuwa zespół redaktorek, który bierze odpowiedzialność za każde słowo trafiające do bliskiej ci dziewczynki.
Scenariusz zajęć prowadzonych w grupie dzieci6 – edukacyjny : -Myślę, mówię, czytam i przygotowuję się do i programowe :-Doskonalenie wymowy zasobu słownictwa umiejętności poprawnego wypowiadania do nauki umiejętności przygotowujące do nauki z różnymi środkami sposobami funkcjonowania zabawek mechanicznych oraz różnych urządzeń technicznych i dzieciom w formie zabaw i zajęć niektórych zagadnień zainteresowania pracą ludzi w różnych zawodach charakterystycznych dla określonego środowiska – (kosmonauta).-Rozwijanie u dzieci określonych umiejętności dzieci do prawidłowego organizowania swojej wychowania przedszkolnego: „Moje przedszkole”, Czesław Cyrański, Małgorzata Kwaśniewska, Kielce 2002, MAC Edukacja zajęć: Rakietą w :Główny – Przygotowanie do nauki – Doskonalenie percepcji wzrokowej i Rozwijanie mowy i wzbogacanie słownictwa dzieci o wyrazy związane z Usprawnianie czynności Poznanie nowego środka transportu .- Przybliżenie specyfiki zawodu Wdrażanie dzieci do ładu, porządku i współdziałania w czasie – Poznaje zawód kosmonauty i środek jego transportu. - Zastępuje w tekście rysunki Układa rakietę z części według podanego Rysuje elementy litero podobne w obrębie Potrafi wskazać kierunek, z którego dochodzi zasłyszany dźwięk. - Przyswaja nowe słownictwo związane z tematem Wyróżnia głoski na początku wyrazów i umie połączyć dany rysunek z kolejnością występowania w Planuje pracę zespołową, zgodnie współpracuje w : praca z tekstem, pokaz, obserwacja, gra dydaktyczna, ćwiczenia praktyczne, pracy : zbiorowa, indywidualnaŚrodki dydaktyczne : tekst z rysunkami, ilustracje rakiety, kosmonauty, układu słonecznego, trójkąt – instrument muzyczny, 3 karty pracy- części rakiety do jej ułożenia, linie z zaznaczonymi elementami literopodobnymi, rysunki do ułożenia z ich pierwszych głosek hasła – kosmos, różnej wielkości pudełka, taśma do łączenia pudełek, nożyczki, znaczki –„Małego kosmonauty”, zabawa „Rakieta”.Czas trwania : całodzienny pobyt dziecka w przedszkoluTemat tygodnia : Sposoby CZĘŚĆ – – Schodzenie się dzieci do przedszkola- Wspólny udział w przygotowaniu do zajęć – gromadzenie papierowych pudełek przyniesionych tego dnia do przedszkola. - Zabawa dzieci w kącikach Czynności porządkowo Kontakty indywidualne nauczyciela z Rozmowy indywidualne z – – Ćwiczenia – – Przygotowanie do – – ŚniadanieDRUGA CZĘŚĆ – – Zajęcia dydaktyczne z całą grupąZAJĘCIA ITemat : Chcemy zostać małymi że na wcześniejszych zajęciach omawiane były środki transportu (sposoby podróżowania). Dzieci poznały różne pojazdy, wiedzą jak nazywane są osoby prowadzące te ZAJĘĆ1) Odczytanie tekstu z rysunkamiNauczyciel wyciąga 2 złączone ze sobą duże kartony, na których zamieszczony jest tekst z : - Dzisiejsze zajęcia zaczniemy od przeczytania wspólnie tego tekstu. Da on nam odpowiedź na pytanie - czym będziemy się dzisiaj zajmować. Ponieważ wy jeszcze nie umiecie czytać, tekst napisany literkami będę czytać ja, a wy te wyrazy, które kryją : Nasza planeta to Ziemia. Krąży ona po orbicie dookoła słońca. Razem z nią krążą inne planety. Ziemię otacza atmosfera – ochronna powłoka- składająca się z mieszaniny gazów, zwanych – powietrzem. Powyżej atmosfery znajduje się kosmos, czyli przestrzeń z księżycem, słońcem, gwiazdami i innymi ciałami niebieskimi. Człowiek odbywający podróże w kosmosie to kosmonauta. Ma on specjalny kombinezon, który pozwala na utrzymanie stałej temperatury ciała i ciśnienia. W kosmosie nie ma bowiem stabilnej temperatury, w słońcu jest tam goręcej niż w piecu, a w cieniu zimniej niż w zamrażarce. Kosmonauta ma też własny zapas tlenu potrzebny mu do oddychania. Do lotu służy mu rakieta, albo inaczej statek kosmiczny. Ludzie, którzy chcą lecieć w kosmos muszą być niezwykle sprawni, zdrowi i odpowiednio przeszkoleni.(Wyrazy pochylone i napisane tłustym drukiem zastąpione są na kartonie rysunkami.)2) Sprawdzenie rozumienia tekstuNauczyciel :- Czym będziemy się zajmowali na dzisiejszych zajęciach?- Czego dowiedzieliśmy się z tego tekstu o kosmosie ?- Kogo nazywa się kosmonautą?- Jakim pojazdem kosmonauci wyruszają w kosmos?Nauczyciel pokazuje kolejno dzieciom i objaśnia: ilustrację układu słonecznego, kosmosu, rakiety (statku kosmicznego), kosmonauty w ochronnym nauczyciel powinien wiedzieć, aby nie dać się zaskoczyć przez dzieci?( do ewentualnego wykorzystania przez nauczyciela)Centralnym ciałem kosmosu jest Słońce. Wokół niego krążą po orbitach inne planety tworząc układ słoneczny. W kolejności występowania od Słońca są to: Merkury, Wenus, Ziemia, Mars, Jowisz, Saturn, Uran, Neptun, 2 rodzaje statków kosmicznych: satelity i sondy (próbniki). Satelity umieszcza się na orbicie wokół Ziemi, sondy zaś lecą dalej, by zbadać inne planety. Statki te nie mają na pokładzie ludzi. Zawierają natomiast specjalną aparaturę (kamery, magnetofony, nadajniki itp.), które działają za pomocą baterii słonecznych. Statki z ludźmi mają dodatkowe wyposażenie, które utrzymuje kosmonautów w dobrym kosmiczne wystrzeliwane są w kosmos za pomocą potężnych rakiet. Silniki rakietowe poruszają rakietę do przodu wyrzucając w tył potężny strumień gazów wytwarzanych przez spalające się paliwo (doświadczenie 1 ). Do tego potrzebny jest tlen (doświadczenie 2). W kosmosie nie ma tlenu, dlatego rakiety muszą posiadać własne jego zapasy (rakiety wspomagające).Dają one rakiecie głównej siłę do pokonania przyciągania ziemskiego, tj. siły, która przyciąga wszystko do Ziemi (inaczej przedmioty, ludzie odlatywaliby w przestrzeń kosmiczną).Siła ciężkości (przyciąganie ziemskie) sprawia, że utrzymujemy się na powierzchni Ziemi, popędza nas, gdy zjeżdżamy z góry, hamuje, gdy wspinamy się, sprawia, że wszystko spada na podłoże, a rzeki płyną w dół. Siła ciężkości Ziemi utrzymuje także Księżyc na orbicie okołoziemskiej, i atmosferę trzyma na swoim miejscu. Przedmioty spadając nabierają przyśpieszenia. Jeśli ich wielkość i kształt są takie same, to niezależnie od ciężaru, spadają one na ziemię w tym samym czasie (doświadczenie 3).Rakiety wspomagające stopniowo są uwalniane (odrzucane).Po przejściu rakiety przez atmosferę statek znajduje się w próżni w przestrzeni kosmicznej, gdzie nie ma powietrza, w związku z tym nie ma sił, które hamowałyby pojazd. Statki kosmiczne włączają silniki tylko wtedy, gdy chcą zmienić prędkość lub kierunek środku statku kosmicznego brak jest siły, która przyciągałaby kosmonautów do pojazdu, w związku, z czym są oni pozbawieni swojego ciężaru (mówimy, że znajdują się w stanie nieważkości).Powracające na Ziemię załogi pojazdów kosmicznych muszą ponownie pokonać warstwę atmosfery otaczającą naszą planetę. Wchodzą w nią z ogromną prędkością, że tarcie pomiędzy nimi, a powietrzem rozgrzewa je do czerwoności, dlatego rakiety muszą posiadać odpowiednio wytrzymałą osłonę termiczną, chroniącą ją przed spaleniem i inne układy ochronne zapewniające łagodne lądowanie (doświadczenie 4).Atmosfera izoluje Ziemię. W dzień chroni ją przed nadmiarem ciepła słonecznego, nocą, przed zbyt dużą utratą ciepła. Stanowi także dla nas ochronę przed zmierzającymi do Ziemi ciałami niebieskimi, spalając je.(Doświadczenia zostały opisane na końcu scenariusza).3) Zdobywanie odznaki – „Małego kosmonauty”Nauczyciel:- Czy chcecie zostać małymi kosmonautami?- Aby zostać małym kosmonautą i otrzymać odznakę „Małego kosmonauty” musicie przejść kilka prób, w których będziecie musieli wykazać się dobrym wzrokiem, słuchem, sprawnymi rękoma, bystrym umysłem i orientacją zaliczają kolejne próby:Próba I – Wzroku i spostrzegawczościKażde dziecko ma ułożyć z gotowych elementów rakietę według podanego wzoru i nakleić ją na kartce – (karta pracy1).Próba II – Dobrego słuchu i orientacji przestrzennejDzieci siedzą w rozsypce na dywanie, mają zawiązane oczy chustkami. Nauczyciel, przemieszczając się cicho po sali, uderza w trójkąt (instrument muzyczny). Zadaniem dzieci jest pokazanie ręką kierunku, skąd dobiega III – Sprawnych rąkNa otrzymanych kartach pracy dzieci mają wykonać starannie elementy litero podobne (szlaczki), mieszcząc się w obrębie linii – (karta pracy 2).Próba IV – Bystrego umysłuZadaniem dzieci jest przyporządkowanie cyfrze (kolejnej literze w haśle – kosmos) odpowiednich obrazków, zaczynających się daną literą – (karta pracy3).Nauczyciel:- Pięknie pokonaliście wszystkie trudności, zaliczyliście wszystkie próby – zasłużyliście w pełni na rozdaje dzieciom znaczki – „Małego kosmonauty” – (wzór znajduje się na końcu scenariusza).ZABAWA DOWOLNA DZIECIZAJĘCIA IITemat: Budujemy pojazd środku sali zgromadzone są różnej wielkości pudełka, które dzieci miały przynieść na ZAJĘĆ1) – Zaplanowanie pracy. Nauczyciel :- Przystąpimy teraz do budowania rakiety, którą udamy się w podróż kosmiczną. Rakieta będzie jedna , a nas jest dużo. Musimy więc tak zaplanować pracę, aby każdy miał jakieś zadanie do wykonania , ale aby sobie nawzajem nie Co będzie nam do tego potrzebne?- Jaki kształt ma rakieta? – ( można trzymać się prostego wzoru z karty pracy 1).- W którym miejscu będzie wejście dla kosmonauty?2) – Budowanie pojazdu przez cały czas nadzoruje budowanie rakiety, pomaga, podpowiada sposoby – Lot statkiem koniec zabawy wybrane drogą losowania lub wyliczania dziecko wyrusza w podróż kosmiczną. Żegnany przez pozostałe dzieci wchodzi do rakiety i leci w kosmos. Później, gdy starczy czasu, może np. opowiedzieć swe wrażenia z podróży innym .W czasie, gdy jedno dziecko „siedzi w rakiecie”, inne dzieci stojąc w gromadce w pobliżu nauczyciela wykonują czynności pokazywane przez niego:a) odliczają głośno : 10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1, 0, startb) klaszczą w ręce, początkowo wolno, potem szybkoc) uderzają szybko rękoma o uda z jednoczesnym tupaniem nogamid) syczą „Zzzzz…” naśladując lot rakietye) z okrzykiem „Hurra” wznoszą ramiona w góręf) szybko opuszczają ramiona w dół z jednoczesnym krótkim okrzykiem „Bęc” na znak powinna pozostać w sali przynajmniej jeszcze tydzień (może dłużej). Umieszczamy ją w specjalnym kąciku o nazwie np. „Kosmiczne podróże”. Dzieci mogą przez ten czas korzystać z niej podczas – – Pobyt na świeżym powietrzu .TRZECIA CZĘŚĆ – – Przygotowanie do – – – - Odpoczynek – – Pobyt na świeżym – – Zabawa – – Przygotowanie do – – – – Rozchodzenie się dzieci do domu – (zabawy swobodne, rozmowy indywidualne, pobyt w ogrodzie)ANEKS : Opis doświadczeń:1) – Nadmuchujemy balon, a następnie puszczamy go swobodnie – siła wydostającego się z otworu powietrza pcha balon do przodu. 2) - Zapalamy świeczkę, a po chwili zakrywamy ją przeźroczystą szklanką – świeczka pali się coraz słabszym płomieniem i zaraz gaśnie – zabrakło tlenu potrzebnego do spalania3) - Równocześnie z góry puszczamy lekki pantofel i ciężki but – spadną na podłogę w tym samym czasie, chociaż ich ciężar był różny4) - Pocieramy energicznie dłonie o siebie – w wyniku tarcia czujemy ciepło., Opracowała mgr Beata Wojas nauczycielka Szkoły Podstawowej nr 2 w Sandomierzu Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych: zmiany@ największy w Polsce katalog szkół- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> (w zakładce "Nauka").
Psy w kosmosie. 2021 | Kategoria wiekowa: 7+ | 2 sezony | Dla dzieci. Aport! W obliczu nieuchronnej katastrofy na Ziemi zdesperowani naukowcy wysyłają genetycznie udoskonalone psy w kosmos, aby znalazły nam wszystkim nowy dom. W rolach głównych: Haley Joel Osment,Sarah Chalke,Kimiko Glenn.
fot. Adobe Stock, Temat kosmosu intryguje dzieci: warto tworzyć prace plastyczne związane z Wszechświatem, ale zacząć od najprostszych aktywności: kosmicznych kolorowanek. Pobierz je, wydrukuj i kolorujcie razem rozmawiając o Galaktyce. Kolorowanki odstresowują i działają relaksująco na dzieci i dorosłych. Warto wydrukować kilka egzemplarzy jednego obrazka, by można było zdobić go na kilka sposobów. Kosmos kolorowanki z reguły dedykowane są chłopcom, ale warto podjąć próbę i zachęcić kilkulatki do malowania planet. Miej na podorędziu kolorowanki dla dziewczynek, np. kolorowanki z księżniczkami do druku. Kolorowanki są świetnym treningiem: chwytanie i trzymanie kredek w palcach to praca dla młodego organizmu i wysiłek. Owocuje to jednak sukcesami jak np. wykonaniem laurki na Dzień Mamy w przedszkolu czy szkole niemal samodzielnie. Trening czyni mistrza. Spis treści: Kolorowanka planety Kolorowanka statki kosmiczne Kolorowanka - człowiek na Księżycu Kolorowanka kosmos dla dzieci Kolorowanka - lądowanie na Marsie Kolorowanka - wyprawa kosmiczna Kolorowanka kosmiczna przygoda Kolorowanka planety fot. Adobe Stock, penguin house Kolorowanka statki kosmiczne fot. Adobe Stock, pakpong pongatichat Kolorowanka - człowiek na Księżycu fot. Adobe Stock, Christos Georghiou Kolorowanka kosmos dla dzieci fot. Adobe Stock, Esenistudio Kolorowanka - lądowanie na Marsie fot. Adobe Stock, Алена Малашкевич Kolorowanka - wyprawa kosmiczna fot. Adobe Stock, Andrey1005 Kolorowanka kosmiczna przygoda fot. Adobe Stock, Maria Skrigan Czytaj także: Przepis na masę piaskowąProsty przepis na masę porcelanową DIY
temu podziw się należy! Jest i SATURN w swym pierścieniu, za JOWISZEM krąży w cieniu! Za SATURNEM, URAN znajdziesz. Potem NEPTUN Cię dopadnie! NEPTUN to ostatni obiekt, co w układzie ma swój obieg! Układ Słoneczny to wierszyk, który napisała Ewa Dafner. Wiersz dla dzieci o Układzie Słonecznym, planetach i słońcu.
tekst o kosmosie dla dzieci
